Kategoria: Paraanaliza
Śledzę grubo ponad 100 różnych źródeł. Większość inicjatyw umiera po kilku latach, ale wciąż pojawiają się nowe. Prezentuję zawężony wybór mniej oczywistych stron, których używam, które śledzę i które lubię. Pomijam serwisy pogodowe.
Z około 1500 czytelników poprzedniego wpisu, 217 wypełniło ankietę o najbardziej lubianych skrzydłach. Wyniki są liche, bo to jednak mała próbka. Oto co udało mi się wydobyć ze zdobytych danych.
Prezentuję narzędzie to oglądania przebiegu kariery paralotniarzy sportowych:
ParaglidingStats.com
To dobra okazja, żeby wydobyć z pamięci wszystkie skrzydła na jakich latałeś. Sympatię do każdego ze skrzydeł oceń gwiazdkami w skali od 1 do 10.
Wyniki podam w kolejnym wpisie.
W poprzedniej ankiecie zgłoszonych do ostrzeżenia o nieuchronnym wypadku zostały 24 identyfikowalne osoby. Poinformowałem je najgrzeczniej jak potrafiłem. Większość podziękowała, zazwyczaj było lekkie zaskoczenie, kilka osób w pierwszej reakcji otwarcie nie przyjęło porady, a z agresją i obelgami spotkałem się tylko raz. Oprócz tych 24 osób, zgłoszonych zostało jeszcze trochę takich nieidentyfikowalnych typu „Kolega Jarek”, „Mietek”, „Adaś G”, „Kuba R”.
Kłamstwa,
ściemy,
oszustwa,
sekrety
i jeden dobry uczynek.
Ja się bardziej znam na tym jak nawet nie próbować zostać mistrzem Świata, ale załóżmy, że ty masz takie ambicje. Mógłbyś się też zainteresować mistrzostwami Europy – mimo, że poziom jest bardzo podobny, to Polakowi łatwiej się zakwalifikować – dostajemy zazwyczaj o 1–2 miejsca więcej niż na MŚ, no ale wiadomo, że w telewizji śniadaniowej powiedzieliby na do widzenia „to teraz życzmy mistrzostwa świata”, więc jeśli zależy ci na splendorze na dzielni, to może słusznie skupić się na MŚ. Taki to splendor, że stawiam dolary przeciwko orzechom, że nie wiesz kto jest aktualnym mistrzem świata.
Ewidentnie osiągnąłem plateau. Krzywa moich osiągów w rankingu FAI od pięciu lat nie dyga. Sezon znowu zakończyłem na 16. miejscu wśród polaków, pierwszy w klasie sport. Przydało by się zdobyć tytuł Mistrza Polski w tej klasie, żeby mieć to zaklepane, ale jak wiadomo Mistrzostwa Polski to mój kryptonit. Czy to ptak? Czy to samolot? Nie, to Kuba Sto i jego wykresy.
Przelotów, to trochę na wyrost powiedziane – połowa zarejestrowanych na polskich serwerach lotów jest krótsza niż 10 km, a tylko co dziesiąty przekracza 50 km. I tak na prawdę nie sto tysięcy, bo po odrzuceniu błędnych zgłoszeń, duplikatów, lotów szybowcami, samolotami, PPG, speedridingu, groudngandlingu, oszustw, spacerów i skoków spadochronowych, do analizy zostały 85524 loty polaków paralotniami w latach 2007 – 2017. Tradycyjnie, jak co roku, przygotowałem dużą paraanalizę. Bardzo pomógł mi Marcin „Białorusin” Duszyński.
Ścigam się z competitionami, dlatego mimo fajnych nowych modeli EN-B, kupię jednak EN-C. Idąc za własną poradą o oglądaniu reklam i nakręcaniu się na swoje przyszłe skrzydło, przyjrzałem się nowym paralotniom w klasie Sport. Nakręcanie się wyszło mi tak średnio, bym powiedział.
Wśród 100 najlepszych lotów w Alpach, 60 jest z Grente. Potem długo, długo nic i na drugim miejscu jest szwajcarski Fiesch z 7 lotami. Możliwość oblecenia łatwej dwusetki FAI przyciąga na tyrolskie hale coraz więcej pilotów. Jeśli też chcesz dołączyć do klubu 200, polecam zaczerpnięcie z dwunastoletniej historii startów z Grente Alm. Przeanalizowałem 2290 lotów upublicznionych przez 626 pilotów w pięciu serwisach przelotowych (XContest, Leonardo, DHV, XCC i XCPortal). Oto moje spostrzeżenia.
